O AC/DC czyli jak jedna piosenka może zmienić światopogląd. CZ I.

Witajcie! :)
Korzystając z okazji że w końcu mam wolne, Ona kończy lalę, to postanowiłem opowiedzieć trochę o tym jak to wszystko u mnie z tym AC/DC było :)

Więc zaczynając od samego początku; pierwszy raz styczność z AC/DC miałem w 6 klasie podstawówki, tj. ok. 2001 roku. Na MTV ( tak! wtedy o dziwo leciała tam muzyka a nie kolejny sezon Nastoletnich Matek!) zobaczyłem teledysk tegoż zespołu pod tytułem Stiff Upper Lip, który możecie obejrzeć poniżej

Po obejrzeniu teledysku byłem w niemałym szoku, Dlaczego nigdy wczesniej tego nie słuchałem? Jakim cudem to przegapiłem? Różnie u mnie z tym AC/DC było, może dlatego że nie było wtedy aż tak powszechnego dostępu do internetu jak dziś, Były u mnie okresy chwilowej fascynacji Scooterem, East Clubbersami czy Ascetoholix, jednak pewnego pięknego dnia wspomnienie o AC/DC wróciło i można powiedzieć że właśnie wtedy narodziła się miłość i fascynacja tym zespołem, która trwa po dziś dzień! :)
To właśnie wtedy mój Tata kupił na ruskim bazarze płytę z największymi przebojami AC/DC, która prezentuje się tak

I właśnie wtedy to się zaczęło, wielka euforia, słuchanie non stop, przegrywanie na kasete i słuchanie na walkmanie w drodze do szkoły i gdziekolwiek indziej! :) Thunderstruck, Hells Bells czy Dirty Deeds Done Dirt Cheap odcisnęły na mnie pewnego rodzaju piętno więc mogę powiedzieć, że czuje się napiętnowany przez AC/DC i jestem z tego dumny! :) AC/DC było też jednym z powodów, dla których nauczyłem się grać na gitarze, zawsze wtedy bowiem marzyłem o tym by zagrać ich kawałki a teraz po prawie 9 latach od kiedy zacząłem się uczyć grać, w końcu to zrobiłem, nauczyłem się grać AC/DC! To jest niewiarygodne, kiedyś dla mnie zupełnie nieosiągalne.
Tyle w części I! :)
Cytujac klasyka, ciąg dalszy nastąpi, czytał Tomasz Knapik!
Miłej niedzieli! :)